Mijn verhaal over gebarentaal
Van kinds af aan heb ik gebarentaal altijd al iets bijzonders gevonden. Dat de mens een andere vorm van communicatie kon gebruiken dan met de stem of het schrift. Het leek mij zo mooi, maar het was nooit in mij opgekomen dat ik dat ook kon leren. Totdat een klasgenoot mij vertelde dat ze de minor Taal en Cultuur NGT op de Hogeschool van Utrecht ging doen. Dat de opleiding Vaktherapie a.g. dat verzorgde vond ik geweldig en ik hoefde er niet lang over na te denken om ook deze minor te volgen.
Tijdens de minor Taal en Cultuur NGT werden wij een half jaar lang intensief ondergedompeld in de Nederlandse Gebarentaal. Vanaf de eerste les worden er alleen maar gebaren gebruikt, zonder stem, door zowel dove als horende docenten. Daarbij wordt er verteld over de geschiedenis en de ontwikkeling tot de hedendaagse dovencultuur in Nederland.
Na de minor wilde ik de verkregen kennis uitbreiden en heb ik stage gelopen op een woning voor Doof plus (verstandelijke beperking, autisme, hechtingsproblematiek en gedragsproblematiek). Op de woning werkt zowel dove als horende begeleiding en is het een vanzelfsprekendheid dat er altijd gebaren worden gebruikt. Veelal is dit Nederlands met gebaren (Nmg). Na mijn stage als beeldend therapeut, mocht ik aan de slag als invaller en uiteindelijk als vaste begeleiding.
De jaren daarop heb ik op verschillende woningen gewerkt met doof plus als zowel begeleider en als vaktherapeut.
Gebarentaal tijdens beeldende therapie
Meteen tijdens mijn stage merkte ik dat beeldende therapie en gebarentaal hand in hand gaan. Beide zijn zeer visueel, kunnen worden gebruikt om jezelf uit te drukken of om kennis en kwaliteiten te internaliseren. Beeldende therapie draait om ontwikkeling en groei en daar hoort passende communicatie bij.
Gebarentaal is niet alleen waardevol voor Doven/SH. Ook voor mensen met een Taal Ontwikkelingsstoornis (TOS), een taalachterstand of een verstandelijke beperking kan het helpend zijn om gebruik te maken van simpele gebaren, zodat je in de communicatie zo volledig mogelijk bent. Dit maakt deel uit van Totale Communicatie, waarin je naast stem en schrift, ook afbeeldingen, verwijzers, tekeningen en dus ook gebaren gebruikt in je communicatie.
Sinds eind 2017 ben ik bezig om mijn kennis van gebarentaal uit te breiden. Ik ben mij echter bewust dat een horende nooit zoals een dove kan gebaren. Naast dat ik zelf gebarentaal kan gebruiken, is het dan ook altijd mogelijk om voor Doven, slechthorenden en CI-dragende, een tolk in te zetten tijdens de therapie of begeleiding. Dit kunnen wij van tevoren bespreken tijdens het maken van een afspraak, of later in het traject. Ik vind het namelijk belangrijk dat iedereen zich vrij voelt de middelen in te zetten die nodig zijn.